Een jaar na de bankencrisis die Credit Suisse ten val bracht, denken de autoriteiten nog steeds na over hoe ze de kwetsbaarheden van de kredietverstrekkers kunnen verhelpen - ook in Zwitserland, waar de overname van de bank door rivaal UBS een reus creëerde.

De door de Zwitserse overheid gesponsorde redding van Credit Suisse en de reddingen van Amerikaanse banken in maart 2023 blusten de onmiddellijke brandhaarden die ontstonden na een run op de weinig bekende Amerikaanse regionale kredietverstrekker Silicon Valley Bank.

Maar regelgevers en wetgevers beginnen zich pas te buigen over de vraag hoe banken beter bestand kunnen zijn tegen stortingsruns en of ze gemakkelijker toegang moeten krijgen tot noodgeld.

Een vooraanstaande wereldwijde financiële waakhond waarschuwde onlangs dat Zwitserland zijn bankcontroles moet versterken, en wees daarbij op het risico dat een faillissement van UBS - nu een van de grootste banken ter wereld - voor het financiële systeem zou betekenen.

"Het banksysteem is niet veiliger," zei Anat Admati, professor aan de Stanford Graduate School of Business en co-auteur van het boek "The Bankers' New Clothes: What's wrong with banking and what to do about it".

"Wereldwijde banken kunnen veel schade aanrichten," voegde ze eraan toe.

Regels die na de financiële crisis van 2008 werden ingevoerd, hebben weinig geholpen om de crash van vorig jaar af te wenden, toen klanten ongekend snel geld bij banken weghaalden.

Een van de belangrijkste zwakke punten die vorig jaar aan het licht kwamen, was dat de liquiditeitsvereisten van banken ontoereikend bleken te zijn. Credit Suisse zag miljarden deposito's in een paar dagen tijd verdwijnen, waardoor wat comfortabele buffers van contanten leken te zijn, opgebrand werd.

De zogenaamde liquiditeitsdekkingsratio (LCR), die na de financiële crisis van 2008 werd ingevoerd, is een belangrijke indicator geworden voor het vermogen van banken om aan de vraag naar contanten te voldoen.

LCR's vereisen dat banken voldoende activa aanhouden die kunnen worden ingewisseld voor contanten om gedurende 30 dagen een aanzienlijke liquiditeitsstress te overleven.

Europese toezichthouders bespreken of ze de periode van acute stress moeten inkorten om de buffers te meten die banken nodig hebben in kortere tijdsbestekken, van bijvoorbeeld één of twee weken, aldus een persoon die op de hoogte is van de besprekingen.

Deze stap zou een echo zijn van de oproep van de waarnemend Comptroller of the Currency in de Verenigde Staten, Michael Hsu, die ook pleitte voor een nieuwe ratio om stress in vijf dagen te dekken.

Als dergelijke maatregelen worden ingevoerd, zouden banken meer liquide activa moeten aanhouden en meer activa bij de centrale banken moeten parkeren, aldus Andrés Portilla, directeur regelgeving bij het Institute of International Finance, een in Washington gevestigde banklobbygroep. Uiteindelijk zou financiering duurder kunnen worden.

Sectorbrede veranderingen zullen waarschijnlijk pas volgend jaar plaatsvinden in Europa, omdat banken nog bezig zijn met de laatste implementatie van de regels na de financiële crisis, het zogenaamde Basel III, dat vereist dat banken meer kapitaal opzij zetten, vertelde de persoon aan Reuters.

Door de bezorgdheid dat een herhaling van een snelle run een andere bank zou kunnen bedreigen, is de Europese Centrale Bank de liquiditeitsbuffers van individuele banken strenger aan het controleren, vertelde een andere persoon die bekend is met de besprekingen aan Reuters.

De ECB weigerde commentaar te geven voor dit artikel. Na de redding van Credit Suisse is liquiditeitstoezicht een prioriteit geworden.

BANK KOLOS

In Zwitserland heeft het debat over regelgeving zich toegespitst op de vraag hoe noodkredieten op grotere schaal beschikbaar kunnen worden gesteld.

Als een kredietverstrekker leent van een centrale bank, moet hij in ruil daarvoor bepaalde activa geven, ook wel onderpand genoemd, dat gemakkelijk te prijzen en te verkopen moet zijn op de financiële markten. Dat beschermt de belastingbetaler voor het geval de kredietverstrekker niet kan terugbetalen.

Toen Credit Suisse met een ongekende uitstroom te kampen had, had de kredietverstrekker geen waardepapieren meer om aan de Zwitserse Nationale Bank (SNB) te verpanden, waardoor de centrale bank gedwongen werd om de noodlijdende kredietverstrekker geld zonder onderpand aan te bieden.

Een groep experts heeft de SNB opgeroepen om een bredere pool van activa te accepteren, waaronder bedrijfsleningen en leningen gedekt door effecten.

De SNB zei dat het universum van beleenbaar onderpand voortdurend wordt herzien en in samenspraak met de banken wordt ontwikkeld.

Een woordvoerder van UBS gaf geen commentaar.

De imposante balans van UBS van meer dan $1,6 biljoen, bijna twee keer de omvang van de Zwitserse economie, is voor het land aanleiding om ook de too-big-to-fail regels te herzien, een pakket regelgeving dat systeemrelevante banken disciplineert.

"Alle binnenlandse en wereldwijd systeemrelevante banken zijn publiek-private partnerschappen geworden. Geen enkele regering kan hun instabiliteit riskeren," zegt Peter Hahn, emeritus hoogleraar bankwezen en financiën aan The London Institute of Banking & Finance.

De Zwitserse regering zal naar verwachting volgende maand een rapport publiceren. Zij zou strengere kapitaalvereisten voor UBS kunnen aankondigen, hebben sommige analisten gewaarschuwd.

UBS Chief Executive Sergio Ermotti zei deze week dat hij niet kon uitsluiten dat dit zou kunnen gebeuren.

"We hebben het probleem alleen op korte termijn opgelost. Wat we hebben gedaan, heeft de weg vrijgemaakt voor een veel groter probleem later," zei Cédric Tille, professor economie aan het Graduate Institute of International and Development Studies in Genève, die tot vorig jaar in de toezichtsraad van de Zwitserse Nationale Bank zat.

"UBS is te groot geworden om te redden."

Vanwege de bezorgdheid over een herhaling van 2023 heeft de ECB sommige kredietverstrekkers gevraagd om sociale netwerken te monitoren om vroegtijdige bankruns op te sporen. Wereldwijde financiële toezichthouders zullen later dit jaar een "deep dive" onthullen over hoe sociale media de uitstroom van deposito's kunnen versnellen.

"Een run op deposito's gebeurt niet in een maand, maar in een paar uur," zegt Xavier Vives, hoogleraar economie en financiën aan de IESE Business School in Barcelona. "De regelgeving moet worden aangepast." (Verslaggeving door Stefania Spezzati in Londen en Oliver Hirt in Zürich; aanvullende rapportage door John O'Donnell in Frankfurt, Jesus Aguado in Madrid en Noele Illien in Zürich. Bewerkingen door Elisa Martinuzzi en Susan Fenton)