Chetoui gelooft niet dat zijn experiment met alternatieve tarwesoorten overal zal werken, maar hij denkt wel dat het hem kan helpen na jaren van schaarse regens en hittegolven die vorig jaar een groot deel van zijn oogst vernietigden.

"We krijgen een oude Tunesische tarwesoort, geteeld in het veld, die meerdere keren per seizoen kan produceren en ons strategische oplossingen biedt," zei hij.

Chetoui's boerderij ligt in het Borj Al-Amri gebied in het noorden van Tunesië, een regio die een broodmand was voor mediterrane beschavingen die teruggaat tot het oude Rome en Carthago, hoewel Tunesië nu een netto-importeur van tarwe is.

Jaren van droogte in een groot deel van Noord-Afrika hebben de Tunesische reservoirs leeggemaakt en de oogsten opgedroogd, terwijl een opeenvolging van verzengende zomers sommige van de overgebleven reservoirs heeft verschroeid.

Chetoui hoopt dat hij, door niet afhankelijk te zijn van één enkele zomeroogst, zelfs in slechte jaren nog wat tarwe kan produceren. Hij en ambtenaren van de landbouwvakbond zeiden dat andere boeren hun toevlucht hebben genomen tot traditionele zaden, maar dat ze slechts anekdotische verslagen hadden over hun ervaringen.

Landbouwexperts in Tunesië zijn sceptisch dat oude tarwerassen boeren zullen beschermen tegen de gevolgen van klimaatverandering en wijzen erop dat moderne tarwesoorten veel hogere opbrengsten geven.

Ze zeggen echter ook dat oudere variëteiten beter kunnen werken in bepaalde gebieden of onder specifieke omstandigheden, en dat de experimenten van Chetoui de moeite waard zijn om te onderzoeken.

"We kunnen niet bepalen of ze zullen slagen of mislukken, omdat we de effectiviteit niet kunnen beoordelen totdat het op grote schaal is geïmplementeerd," zei Mohamed Rajaibia van de Tunesische landbouwbond.

Chetoui begon op 12-jarige leeftijd op boerderijen te werken. Nu hij 64 is, zoekt hij nog steeds zaden voor oude graanvariëteiten, waaronder maïs en gerst en tarwe, voor gebruik op zijn velden.

Al jaren zaait hij oogsten met zaden die volgens hem al generaties lang in zijn familie worden gebruikt en die hij van zijn vader heeft gekregen.

Hij heeft ook enkele oude variëteiten van de Tunesische genenbank voor zaden gebruikt, zei hij, en hij heeft zaden van andere boeren verzameld die zeiden dat het familie-erfenissen waren, waaronder enkele die niet geregistreerd zijn bij de genenbank.

"We moeten vertrouwen op onze originele Tunesische zaden, omdat deze zaden door ervaring en kennis de oplossing bieden en kunnen bijdragen aan veel strategische oplossingen om voedselcrises aan te pakken," zei hij.

Niet alle experts zijn het oneens met deze opvatting.

"Originele zaden zijn geworteld in de natuur, geworteld in de kwaliteit van de grond en geworteld in de locatie, en ze hebben het vermogen om zich aan te passen," zei Hussein al-Rhaili, een landbouwbeleidsdeskundige in Tunesië.