Het rapport van het Boston University Global Development Policy Center waarschuwde dat 62 ontwikkelingseconomieën, waaronder het grootste deel van Afrika en Oceanië, zich al in een schuldencrisis bevinden of onmiddellijk geherstructureerd moeten worden.
De stijging van de wereldwijde rentetarieven vorig jaar in combinatie met het teleurstellende economische herstel na de pandemie en de kosten van klimaatverandering betekenen dat een bijna recordaantal landen nu minstens 20% van hun overheidsinkomsten besteden aan het aflossen van hun schulden.
Dat wordt algemeen als onhoudbaar beschouwd.
Ongeveer 21 landen doen de helft van deze betalingen aan multilaterale ontwikkelingsbanken (MDB's) zoals de Wereldbank, aldus het rapport, terwijl acht landen zich in een vergelijkbare situatie met China bevinden, twee aan de westerse "Club van Parijs" regeringen en twee aan hun internationale obligatiehouders.
"De wereld staat voor een nu of nooit-moment", aldus het rapport van het Boston University Global Development Policy Center dat zondag werd gepubliceerd. "Er is onmiddellijke actie nodig om de intrinsiek verbonden wereldwijde schulden- en milieucrises in te dammen".
De oproep komt net voor de eerste bijeenkomst volgende week van de "Global Sovereign Debt Roundtable", een groep onder gezamenlijk voorzitterschap van het Internationaal Monetair Fonds, de Wereldbank en het Braziliaanse voorzitterschap van de G20, die tot taak heeft betere manieren te formuleren om schuldproblemen op te lossen.
Kevin Gallagher, professor mondiale ontwikkeling aan de Universiteit van Boston, zei dat er veel meer "ambitie" nodig was met het door de G20 geleide "Common Framework" programma voor het oplossen van wanbetalingen, dat sinds de oprichting een paar jaar geleden grotendeels als een flop werd beschouwd.
Landen zouden niet alleen schuldherstructureringen moeten versnellen, maar ook een optie moeten hebben om schuldbetalingen tijdelijk op te schorten voordat ze in gebreke blijven.
CHINESE BRADY-OBLIGATIES?
Omdat China steeds belangrijker wordt als schuldeiser voor de ontwikkelingslanden, zou het moeten overwegen om het voortouw te nemen in een moderne versie van het Brady-obligatieplan dat eind jaren '80 door het Amerikaanse ministerie van Financiën werd gesteund om Latijns-Amerikaanse crises te helpen oplossen.
"De Chinezen lijken het meest geschikt voor een Brady Bond-aanpak," zei Gallagher, en legde uit dat net als Westerse banken in Latijns-Amerika in de jaren '80, de Chinese staatsbanken nu vaak leningen verstrekken aan landen in moeilijkheden.
"We hebben stimulansen en sancties nodig," zei Gallagher. "We moeten deze landen ademruimte geven."
In het rapport werd ook gekeken naar de risico's van klimaatverandering.
Ongeveer 91 landen zitten boven de wereldwijde mediaan voor minstens één van de vier categorieën: hun kwetsbaarheid voor klimaatverandering, de noodzaak om de uitstoot te verminderen om de doelstellingen van het Akkoord van Parijs te halen en de mogelijkheden om kostbare land- of kustecosystemen te beschermen.
Tsjaad, Niger en Guinee-Bissau zijn allemaal zeer kwetsbaar voor de opwarming van de aarde, terwijl Cabo Verde, de Salomonseilanden en Papoea-Nieuw-Guinea allemaal enorme mogelijkheden voor natuurbehoud hebben.
Het vooruitzicht dat Donald Trump, die twijfelt aan de klimaatverandering, na de verkiezingen in november weer aan de macht komt in de Verenigde Staten, is nog een reden waarom het zo dringend is om nu schuldverlichting te bieden.
"Trump heeft (tijdens zijn eerste termijn) laten zien dat hij zich uit een internationaal verdrag kan terugtrekken, maar het zou moeilijk zijn om iets te ontmantelen als het op G20-niveau was," zei Gallagher. "Daarom is dit het jaar om dit vast te leggen." (Verslaggeving door Marc Jones; Bewerking door Emelia Sithole-Matarise)
