Neurocrine Biosciences, Inc. kondigde aan dat nieuwe gegevens van RE-KINECT(TM), de realistische, observationele, multicenter studie van met antipsychotica behandelde patiënten met mogelijke tardieve dyskinesie (TD), zijn gepubliceerd in het Journal of Patient-Reported Outcomes. De analyse beoordeelde de effecten van mogelijke TD, gedefinieerd als door de arts bevestigde aanwezigheid van abnormale onwillekeurige bewegingen, op de gezondheid en het sociaal functioneren van de patiënt. Het bleek dat het voor clinici belangrijk is om niet alleen de mogelijke aanwezigheid en verschillende vormen van TD te beoordelen, maar ook het bewustzijn van patiënten van hun eigen abnormale bewegingen en de impact van deze symptomen op het algehele welzijn en functioneren van de patiënten te beoordelen om optimale beheersstrategieën te bepalen.

De gegevens toonden aan dat het fysieke welzijn en het sociale functioneren afnamen, zoals in de studie werd vastgesteld, vooral bij patiënten met mogelijke TD die zich bewust waren van hun onwillekeurige bewegingen en beoordeelden dat die bewegingen "veel" invloed hadden op de dagelijkse activiteiten. Bovendien zijn termen van ernst of gestandaardiseerde beoordelingen die bewegingen bestempelen als "mild" en "ernstig" inherent subjectief en patiënten die zich bewust zijn van hun bewegingen kunnen zelfs "mildere" bewegingen als storend, slopend of gênant ervaren. Deze realistische analyse omvatte in totaal 1.148 patiënten die werden gescreend in poliklinieken in de psychiatrie.

Cohort 1 omvatte patiënten zonder abnormale onwillekeurige bewegingen of van wie de bewegingen niet overeenkwamen met mogelijke TD op basis van de beoordeling van de clinicus (n=450). Cohort 2A omvatte patiënten met klinisch bevestigde mogelijke TD die ook zelf rapporteerden abnormale onwillekeurige bewegingen te hebben gehad in de afgelopen 4 weken en die de ernst ervan zelf hadden beoordeeld als "enigszins" of "veel" in ten minste 1 van de 4 lichaamsgebieden, waaronder hoofd/gezicht, nek/romp, bovenste extremiteiten en/of onderste extremiteiten (n=110). Cohort 2NA omvatte patiënten met mogelijke TD op basis van beoordeling door een arts, maar die zelf verklaarden geen abnormale onwillekeurige bewegingen te hebben gehad in de afgelopen 4 weken (n=94).

De beoordelingen omvatten: EuroQoL's EQ-5D-5L nut (gezondheid); Sheehan Disability Scale (SDS) totale score (sociaal functioneren); door patiënt en clinicus beoordeelde ernst van mogelijke TD; en door de patiënt beoordeelde impact van mogelijke TD. De belangrijkste resultaten van het onderzoek zijn: Analyses van EQ-5D-5L nut en SDS-totaalscores door clinicus/patiënt ingeschatte ernst en patiënt ingeschatte impact bevestigden verder dat patiënten met mogelijke TD een slechter fysiek welzijn en sociaal functioneren hadden dan degenen zonder abnormale onwillekeurige bewegingen. Bij patiënten die zich bewust waren van hun mogelijke TD (Cohort 2A) was de zelfgerapporteerde ernst geassocieerd met standaard patiëntgerapporteerde uitkomsten (EQ-5D-5L nut en SDS totaal).

Een hoger percentage patiënten in Cohort 2A meldde matige tot extreme problemen te hebben in alle EQ-5D-5L dimensies, waaronder mobiliteit, zelfzorg, gebruikelijke activiteiten, pijn/ongemak en/of angst/depressie. De door de patiënt ingeschatte impact (niet de ernst) van mogelijke TD had het grootste verband met het EQ-5D-5L nut voor vijf activiteiten (zelfzorg, gebruikelijke activiteiten, productief zijn, sociale contacten en eten). Evenzo had de door de patiënt beoordeelde impact van mogelijke TD op 4 activiteiten (zelfzorg, gebruikelijke activiteiten, productief zijn en sociale contacten) het grootste verband met de totale SDS-score.

De beoordeling van de ernst van TD door de arts was minder vaak geassocieerd met EQ-5D-5L en SCS-scores, wat het belang onderstreept van de beoordeling van het perspectief van de patiënt. RE-KINECT, een prospectieve real-world screeningstudie waaraan 1.148 patiënten van 37 poliklinieken psychiatrie in de VS deelnamen, werd uitgevoerd met steun van Neurocrine Biosciences, Inc. Het doel van de studie was het beoordelen van de effecten van mogelijke tardieve dyskinesie (TD) op de gezondheid en het sociaal functioneren van patiënten. Analyses werden uitgevoerd in Cohort 1 (patiënten zonder abnormale onwillekeurige bewegingen of van wie de bewegingen niet overeenkwamen met mogelijke TD op basis van beoordeling door een clinicus), Cohort 2A (patiënten met door een clinicus bevestigde mogelijke TD die ook zelf rapporteerden abnormale onwillekeurige bewegingen te hebben), en Cohort 2NA (patiënten met mogelijke TD op basis van beoordeling door een clinicus, maar die zelf rapporteerden geen abnormale onwillekeurige bewegingen te hebben).

De beoordelingen omvatten: EuroQoL's EQ-5D-5L nut (gezondheid); Sheehan Disability Scale (SDS) totaalscore (sociaal functioneren); door patiënt en clinicus beoordeelde ernst van mogelijke TD; en door patiënt beoordeelde impact van mogelijke TD. Regressiemodellen werden gebruikt om het volgende te analyseren: associaties tussen hogere (slechtere) ernst/impact scores en lagere (slechtere) EQ-5D-5L utiliteit (aangegeven door negatieve regressiecoëfficiënten); en associaties tussen hogere (slechtere) ernst/impact scores en hogere (slechtere) SDS totaalscore (aangegeven door positieve regressiecoëfficiënten).