Eni, BP en kleinere onafhankelijke spelers zoals het Nigeriaanse UTM Offshore drijven de golf aan met projecten aan de oost- en westkust van Afrika.
Floating Liquefied Natural Gas (FLNG)-schepen verscheepten afgelopen november de allereerste gasexport van Mozambique, en de Republiek Congo bereidt zich voor op haar eerste LNG-export in december.
Afrika exporteert momenteel 40 miljoen ton gas per jaar (mmtpa), en Westwood Global Energy Group verwacht dat het continent tegen 2027 10,2 mmpta aan nieuwe FLNG-capaciteit zal toevoegen, met projecten in Mozambique, Nigeria, Senegal, Mauritanië en de Republiek Congo.
"Wij geloven dat FLNG een mooi instrument zal zijn om gas op een snellere en efficiëntere manier te ontwikkelen," vertelde Luca Vignati, Eni's directeur upstream aan Reuters.
Voor de komende vijf jaar voorspelt Westwood $13 miljard aan uitgaven voor FLNG, waarbij Afrika goed zal zijn voor iets minder dan 60% van de 18,3 mmpta aan toegevoegde FLNG-capaciteit tegen 2027. Westwood verwacht dat er na 2027 nog eens 36,5 mmpta zal worden opgestart, ter waarde van $ 22 miljard.
DE ZEE OP
FLNG-installaties zijn schepen die gas rechtstreeks uit offshore velden kunnen pompen, vloeibaar maken, opslaan en exporteren. Ze omzeilen de uitgebreide - en dure - infrastructuur die nodig is om gas aan land te verwerken, en houden afstand van gemeenschappen die vaak protesteren tegen projecten in de buurt.
Exploitanten, energiebedrijven en bankiers zeggen dat verbeteringen in de scheepstechnologie en de omlooptijden de vraag hebben versneld sinds het baanbrekende maar vertraagde FLNG-schip Prelude van Shell voor de kust van Australië voor anker ging.
"Een typische FLNG kan worden gedaan voor een fractie van de kosten van een traditionele (LNG-productie) trein," zegt Fola Fagbule, senior vicepresident bij de African Finance Corporation, die heeft geholpen bij de financiering van FLNG-projecten in Afrika.
Ter illustratie van de potentiële besparingen zei een analist dat de investeringskosten voor de FLNG-installatie van Golar in Kameroen, een hergebruikt schip, wel $550 per ton kunnen bedragen, vergeleken met $900-$1.100 voor een nieuwe onshore terminal aan de Amerikaanse Golfkust.
Afrika heeft moeite om zijn gas op te pompen, ondanks de recordprijzen na de inval van Rusland in Oekraïne, toen de focus van de energietransitie op de financiering van fossiele brandstoffen kwam te liggen.
De energietransitie heeft investeerders ook voorzichtig gemaakt met miljardenprojecten met een investeringscyclus van 20-30 jaar. FLNG heeft een snellere doorlooptijd en Eni mikt op nieuwbouwschepen die slechts vier jaar na de investering produceren.
"Je hoeft geen plateau van 25 jaar te hebben voor enorme reserves. Je kunt er vijf of tien jaar zijn en dan naar het volgende veld gaan, en dat is de flexibiliteit die we willen," vertelde Eni's Vignati aan Reuters.
IN HET CENTRUM
Afrika heeft momenteel meer dan 50% van de wereldwijde FLNG-capaciteit. De offshore schepen omzeilen ook veiligheidsproblemen, zoals die welke de $20 miljard kostende Afungi-terminal van TotalEnergies in het noorden van Mozambique vertraagden - wat hun aantrekkingskracht nog vergroot.
"Afrika is op dit moment het centrum ... en het zal groeien," vertelde Gavin Thompson, vicevoorzitter onderzoek bij Wood Mackenzie aan Reuters in de marge van een Afrikaanse energieconferentie in Kaapstad.
"Interessant genoeg is het niet één land of één regio, we zien zowel Oost- als West-Afrika," zei hij, eraan toevoegend dat "ze met elkaar concurreren".
De lagere kosten zijn ook cruciaal. Uit gegevens van Wood Mackenzie blijkt dat het totale bedrag aan upstreamkapitaaluitgaven in heel Afrika daalt.
Eni zet twee schepen in, één hergebruikt en een ander groter nieuw schip, in de Republiek Congo voor een totale verwachte productie van 3 mmtpa in 2025.
Eni is ook van plan om tegen juni volgend jaar samen met haar JV-partners een definitieve investeringsbeslissing te nemen over een tweede FLNG-project van 3,4 mmtpa in het Rovuma-bekken in Mozambique.
Bruno Itoua, de minister voor koolwaterstoffen van Congo, vertelde op de energieconferentie in Kaapstad dat de eerste export tegen december 2023 zou plaatsvinden.
"Het is niet alleen een investeringskans, maar ook een buitengewone kans om een erfenis op te bouwen," zei hij.
De export van Afrikaans gas kan controversieel zijn, omdat ongeveer 600 miljoen mensen, de helft van de mensen op het continent, geen toegang hebben tot elektriciteit.
Maar regeringen, waarvan sommige zich in een schuldencrisis bevinden, staan onder druk om royalty's en belastingen binnen te harken zolang de prijzen hoog zijn.
Fagbule van de AFC zei dat het niet ongebruikelijk is dat regeringen wat gas uit FLNG-faciliteiten reserveren voor binnenlands verbruik, maar dat grootschalige projecten voor de binnenlandse markt moeilijk te financieren zijn omdat het aantal klanten dat kan betalen beperkt is.
"Ze zien hoeveel vraag er is naar aardgas uit zee dat over de hele wereld geleverd kan worden, en ze proberen dat zo snel mogelijk te krijgen," zei hij.
