VistaGen Therapeutics, Inc. kondigde positieve gegevens aan van haar Fase 3 open-label studie, ontworpen om de veiligheid en verdraagbaarheid te evalueren van meerdere, as-need intranasale toedieningen van fasedienol (PH94B) in de tijd bij volwassenen met sociale angststoornis (SAD). Voor het primaire eindpunt van veiligheid en verdraagbaarheid (veiligheidspopulatie: n=481) was de langdurige toediening van 3,2 µg fasedienol, maximaal vier keer per dag, as-need, veilig en goed verdragen, zonder nieuwe veiligheidsbevindingen of trends, ongeacht het aantal doses dat door elke proefpersoon werd toegediend. Secundaire eindpunten in het onderzoek waren onder meer evaluatie van de verandering ten opzichte van de uitgangswaarde op de Liebowitz Social Anxiety Scale (LSAS), die de reactie van SAD-patiënten meet op angstopwekkende sociale en uitvoeringssituaties die zij in hun dagelijks leven ervaren.

Analyse van de definitieve gegevens toont een klinisch significante functionele verbetering aan, zoals gemeten door de LSAS, en de totale LSAS-scores bleven dalen in opeenvolgende maanden tijdens de studie. De veiligheids- en verkennende LSAS-resultaten van deze fase 3-open-label studie bouwen voort op de veiligheids- en LSAS-werkzaamheidsresultaten van een eerdere gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase 2-studie van fasedienol in een reële omgeving. De resultaten van dat onderzoek suggereren dat zelftoediening van fasedienol op een as-nodig basis voorafgaand aan angstopwekkende situaties gepaard ging met een blijvende verandering in de algehele SAD-symptomen, vermindering van angst en bezorgdheid, en minder frequente vermijding, zoals gemeten door de LSAS gedurende het gebruik van fasedienol.

Met name in de placebo-gecontroleerde fase 2 studie was de hoeveelheid verschil tussen fasedienol en placebo aan het eind van de eerste 2 weken op de LSAS vergelijkbaar met wat werd waargenomen na 12 weken in de registratiestudies voor de drie medicijnen die momenteel door de FDA zijn goedgekeurd voor de behandeling van SAD, twee SSRI's en één SNRI. Alle eerdere registratiestudies voor deze medicijnen waren positief, en alle studies gebruikten de LSAS als primair werkzaamheidseindpunt. De Fase 3 open-label studie van fasedienol was ontworpen om de veiligheid en verdraagbaarheid van meerdere, naar behoefte intranasale toedieningen (tot vier keer per dag) van fasedienol bij volwassenen met SAD te evalueren.

Het onderzoek evalueerde ook de verandering ten opzichte van de uitgangswaarde in maandelijkse standaard klinische metingen en gedragsbeoordelingsschalen (LSAS, CGI-S, CGI-I en PGI-C) in reactie op angstopwekkende sociale situaties in hun dagelijks leven na toediening van fasedienol. Veiligheid en verdraagbaarheid van fasedienol werden beoordeeld en samengevat tijdens maandelijkse bezoeken vanaf de basislijn tot het einde van de behandeling in bijwerkingen (AE's), laboratoriumwaarden, 12-afleidingen elektrocardiogrammen (ECG's), lichamelijke onderzoeken en beoordelingen van vitale functies na blootstelling aan fasedienol. De studie werd vroegtijdig afgesloten wegens zakelijke redenen.

Op het moment van sluiting van het onderzoek hadden de deelnemers aan het onderzoek een gemiddelde blootstelling van 120 dagen en een maximale blootstelling van 320 dagen. Veiligheidsresultaten: De langdurige intranasale toediening van 3,2 µg fasedienol, tot vier keer per dag, naar behoefte, was veilig en werd goed verdragen bij volwassen SAD-patiënten (n=481). Van de 481 SAD-patiënten in het onderzoek die ten minste één dosis fasedienol kregen, werd ten minste één behandelings-emergent adverse event (TEAE) gerapporteerd door 56,8% van de proefpersonen, waarbij 54,9% van de 481 patiënten milde of matige TEAE's rapporteerde en slechts 1,9% van de patiënten ernstige TEAE's rapporteerde.

Hoofdpijn was de meest voorkomende TEAE (17,0%); geen enkele andere TEAE deed zich voor bij meer dan 5,0% van de proefpersonen, met uitzondering van de COVID-19 TEAE's (11,4%), die niet werden beschouwd als gerelateerd aan fasedienol. Veertien patiënten (2,9%) ervoeren een TEAE die leidde tot stopzetting van de studie. Zes patiënten (1,2%) ervoeren een behandeling-emergente ernstige bijwerking, waarvan geen enkele werd beschouwd als gerelateerd aan fasedienol.

Verkennende resultaten van de werkzaamheid: Liebowitz Social Anxiety Scale Na 1 maand was de gemiddelde afname op de LSAS 16 punten, waarbij 36% een afname van 20 punten of meer ondervond (n=385). Na 2 maanden was de gemiddelde afname op de LSAS 20 punten, waarbij 44% een afname van 20 punten of meer had (n=324). Na 3 maanden was de gemiddelde afname op de LSAS 24 punten, waarbij 55% een afname van 20 punten of meer ondervond, en 36% een afname van 30 punten of meer (n=218).

Bij proefpersonen die de studie voortzetten, bleven de totale LSAS-scores dalen ten opzichte van de uitgangswaarde, met elke maand verbeteringen op de LSAS tot 9 maanden. De voortdurende verbetering van de LSAS-scores is een indicatie van de waarde van meerdere, in de tijd noodzakelijke toedieningen van fasedienol. Bij aanvang werd de helft (50,3%) van de 481 in het onderzoek beoordeelde SAD-patiënten beoordeeld als ernstig ziek of behorend tot de meest ernstig zieke patiënten op de Clinician Global Impression u Severity of Illness Scale (CGI-S).

Na één maand bleef 21,8% van de 385 beoordeelde patiënten in die categorie. De Clinician Global Impression of Improvement (CGI-I) gaf aan dat 28,6% van de 385 beoordeelde patiënten na één maand omucho of overy mucho verbeterd was. De Patient Global Impression of Change (PGI-C) gaf aan dat 26,8% van de 385 patiënten die na een maand werden beoordeeld zichzelf als omucho of overy mucho verbeterd beschouwden.

Belangrijk is dat de gegevens een goede overeenstemming laten zien tussen de beoordelingen van verbetering door de clinicus en de patiënt. Bovendien ondersteunen zowel door de clinicus waargenomen (CGI-I) als door de patiënt beoordeelde verbeteringen (PGI-C) de gegevens die blijken uit de vermindering van de LSAS-scores, wat aangeeft dat de LSAS een klinisch bruikbaar instrument is om de ernst van SAD te meten. Over Fasedienol (PH94B): Vistagen's fasedienol (PH94B) is een eerste in zijn klasse, snel in te nemen onderzoekspherine neusspray met een nieuw voorgesteld werkingsmechanisme (MOA) dat de olfactorische-amygdala neurale circuits van angst en vrees reguleert en de toon van het sympathische autonome zenuwstelsel vermindert, zonder systemische distributie, potentiëring van GABA-A of directe activiteit op CNS-neuronen in de hersenen.

Vistagen ontwikkelt fasedienol in een fase 3-programma voor de behandeling van sociale angststoornis. Ontworpen voor intranasale toediening in lage microgram doses, is de voorgestelde nieuwe MOA van fasedienol fundamenteel verschillend van alle momenteel goedgekeurde anti-angstmedicijnen, waaronder alle antidepressiva en benzodiazepinen.